Alo Orası Tımarhane mi? Özel Tiyatro’nun, Beyat Çeliker ve Özyurt’a ithaf ettiği ve sahnelediği bir Nejat Uygur oyunu, yönetmeni Tülay Doğan, Nejat Ustanın senelerce turnelere çıktığı ve Anadoluyu karış karış dolaştığı bir oyun. Nejat Usta özel tiyatrolar içinde hemen hemen en fazla Anadolu’ya turne yapan ekiptir ve yazdığı oyunları paylaşmayan bir tiyatrocudur, bunun öyküsünü oyunun sonunda öğrencisi olan ve aynı zamanda baş karakterlerden Trabzonlu bir aşçıyı oynayan Ercüment Doğan’ dan bizzat dinledik. Kendisi oyun sonunda duygulu anlar yaşattı ve bütün emektar tiyatroculara ithafen küçük bir konuşma yaptı.
Oyunun konusu
Türk izleyicisinin daha önce sinemada izlediği Şener Şen ve Kemal Sunal ikilisinin yer aldığı bir Ertem Eğilmez filmi olan “Süt Kardeşler”in tiyatroya uyarlanmış hali: Alo Orası Tımarhane mi’ de, bahriye askerleri arasında geçen komik durumlar işleniyor. Sinema filmi olarak da Türk izleyicisine komedinin tüm unsurlarını yaşatan 2 perdelik oyunda, kahkahanın da ardı arkası kesilmiyor. Özellikle Karadenizli karakterin yer aldığı sahneler gerçekten de sağlam bir komediydi.
Eleştiri
Bafralı seyircinin ne kadar bayağı bir seyirci profiline sahip olduğunu bir kez daha keşfettim diyebilirim. Oyun esnasında çocuklarıyla gelen seyirciler çok canımı sıktı, patlamış mısır yiyenler, gazoz içip şişe çevirenler, salonda koşuşturan tipler de cabası… Açıkçası Bafralı olarak bu tarz etkinliklerde utanıyorum. Diğer salonlarda örneğin İstanbul’da, salon girişlerine 6 yaşından küçük çocukların etkinliğe alınmayacağı ve etkinlik mekanına kamera, fotoğraf makinası, ses cihazı vb. alınmayacağı gibi uyarılar olmasına rağmen Bafralı seyirciler çocukları dahi oyuna getirmişti. Bu çok talihsiz bir durumdu. Her 10 dk.’da bir arkadaki çocukları susturan eşim oyunu izleyemedi bile.
Bir türlü şehirleşemeyen Bafra insanı bu köylü ve umursamaz tavrından ne zaman vazgeçecek merakla bekliyorum. Ayrıca sanata ve sanatçıya değil sadece gösterişe önem veren protokol ve yalakaları da bir fecaatti. Saçma sapan isim listelerini sanatçıların ellerine tutuşturan görevliler çok çirkindi.
Can Murat Demir
bafra işte.günden güne şehirleşmek yerine taşralaşan yegane kentlerden biri…
Bafra ne zaman adam olur? bilinmez
“Ayrıca sanata ve sanatçıya değil sadece gösterişe önem veren protokol ve yalakaları da bir fecaatti” Bu durumdan bende çok rahatsız oldum. Özellikle son bölümde kaymakam beyin! sahneye çıkıp fotoğraf çektirmesi hadi onu yaptın önce eşinin sonra kendisinin bir de kızının çıkması ayrı bir görgüsüzlüktü bence. Bafrayı kaymakam bey değil eşi yönetiyormuş demişlerdi de inanmazdım ama bu orada bariz ortaya çıktı. Tiyatro oyuncularının o isimleri okuması konusunda da oyuncuların rahatsızlığı yüzlerinden okunuyordu ve resim çekinirken ki rahatsız oldukları yüzlerinden belliydi. Benim tepkim şu şekilde oldu : OYUNDAN SONRA AYAKAKTA ALKIŞLADIM ÇÜNKÜ HAKETTİLER KAYMAKAM BEYİN SAHNEYE ÇIKMASINDA İSE SALONU TERKETTİM BUNDAN GURUR DUYDUM GEREKEN BUYDU BENCE
Aynen ben de öyle yaptım Mehmet Bey, protokol çıkınca işin rengi değişti ve kaymakamdan çok eşinin daha aktif oluşu dikkatimizi çekti, bu iyi mi kötü mü bilmiyorum, bu çok saçmaydı ve oyuna gölge düşürdü, buradaki amaç sanat olmalıydı, yoksa ki Bafra’yı yönetenlerin kaymakam ve emniyet müdürü olduğunu zaten herkes biliyor.
Buradan oyuncuları tekrar tebrik ediyorum, ruhlarına sağlık