Hazır değilsin, tutkuya
Onu basite indirgeyen
Bir ortamın şaşkınısın.
Arzu ile Kamber
Tahir ile Zühre…Bile…
Bunlar olağan kalır

Korkarsın.

Bu, evrendeki en büyük patlamanın
Gücüne eşit değilse/ Ne?

(belki ben de korkarım)

Böyle bir olguyu, duyu- düşüncende
Tartmayı dene.

Hiç yaşamamış olmayı, korkudan,
Yeğ tutarsın.

Ama evrenler boyu
Ve zamanlar boyu
Uçabiliriz seninle.

Korkudan usanmanın başlangıcıdır, bu.

Gerçek bir aşk olur, çünkü
Yakaladığımız an, bu oluşum dehşetini.

Bu oluşum dehşeti
Yüreğin aklıyla çıldırmak, değil de ne?

Hadi atla artık,
Delimsirek bengisular azmanı
Atımın terkisine.

Fikret Hakan