Hiç Bir Şeyi Olmayan Çocuk

hiçbir şeyi olmayan bir çocuk gibiyim şimdi
dünyanın dışında bir yerlerde

sonsuzluk beynimde hiçlikte yüzen bir düşünce oldu
kuvvetin bile yeşertebileceği hayallerim artık yok

karanlık bir çocuktum elbet
düşlerimi çizerdim pastel bir boyayla
gözlerimin rengini unuttuğumdan yapardım

ruhların yüzlere yansıdığı bir yerdeyim biliyorum
o yüzdendir asla bir ifade takmam yüzüme
aklımdan geçenleri bilmesin kimseler
onları da bilirlerse ne kalırdı benden geriye

sonra seyircisi olduğum
sessiz bir gösteri hareketlendi
bedenin bütün çıplaklığıyla haykırırcasına

bir şey vardı zihnimde
büyük bir aşkla beynimdeki dev boşluğu dolduran
bir saç telinin güneş kadar ısıttığı bir şey

Haldun Yıldız