Hangi limansın sen
Hangi kitap
Hem sığınamıyorum
Hem okuyamıyorum
Ne tür bir şarkısın ki sen
Tüm duygularımı aynı an da hissettiriyorsun
Nasıl bir şehirsin böyle
Uçuruma yakın caddelerin var
Ve sokakların ne kadar derin
Nakış, nakış kaşların
Turuncuydu eminim turuncuydu gökyüzün
Ve cümlelerim sandaldı okyanusunda
Artık cümlelerim alabora mavinin katlarında
Peki, sen neden hala mavi gibi bakıyorsun
Terledim soyunuyorum geçmişimden
Ve geleceğim başımı döndürüyor etrafında
Göz kapaklarından bir dirhem ağır geliyor defterim
Kalemim burnundan bir aşağısını yazıyor
Yani dudağına yakınım
Uçurumun en tehlikeli kenarı
Sanırım düşüyorum
Samet Çoban