sezgilerim parçalanıyor
kimsesiz çığlıkların ortasında
küçük bir kadın beni arıyor
kanla ördüğüm boşlukta
gözlerim dağlanıyor
damarlarımda aşkın kokusu
duvarlarıma çarpıyor
sensizliğin keskin uğultusu
ruhum kararıyor
ıslak bir karanlıkta
gözlerin ateşi aratıyor
acının sağanak yağmurlarında
üzgün bir adam hep seni yazıyor
kadife teninden yapılmış kağıtlara
bitmeyen açlığını kazıyor
sonsuzluğun bilinmeyen lisanında
…
Can Murat Demir
