Ruhsuzlar Ordusu yürüyor... İçlerinde hafif ölüm korkusu ve fazlaca boşvermişlik... Etraflarını saran sahte aydınlığa rağmen yürüyorlar yokluğun uzandığı ormanlara....
Şeytanın çatallı dilinin altında ıslanan gerçekler bana tanrıyı gösterebilir mi?
Soruyorum sürünün çobanına, bu kadar fedakarlığa değer mi?
Tanrının papatya falından...
Sessiz ruhlar... Onlar kendi içlerinde besledikleri karanlıkta yaşarlar. Çok derindedirler, şiirin ve kadının en hassas organlarına dokunmayı severler. Bu yüzden...
Herkesin hayaletleri vardır. Şizofreninin kuytularında kaybolan karanlık bedenler gibi korkusuzca oradan oraya savrulan... Bir gölgenin ardına saklanıp tanrısal bir...
