bedenine sahip çık
o ruhunun diğer sahibi
her kapı kapansa da
onun zihni hep açık
elletme hiçbir yerini
bırak tek başına solsun tenin
kendiliğinden toprağa...
iki sinek çiftleşti
ve atom bombası atıldı
hastalığın sükuneti
kurşundan çığlıklardı
şizofreni olmasaydı
yazamazdım bu satırları
ölümsüzlüğün kafiyesi
iki sineğin orgazmında saklı
iki sinek vızıldadı
kıyamet koptu sanki
döllenmenin...
dünya bazen ağlamaklı dürttü beni
makyajı akmış bir fahişeyi uykusundan uyandırır gibi
akıttı üzerime biriktirdiği nefreti
hayat her seferinde aklımı çelip gitti
soluksuz...
saat sabaha karşı 4
erkenci horozlar başımda
uyumak ölesiye eziyet
tek çare perdeleri kapamak
saat sabaha karşı 4
ateşler içinde yastığım
sanki bana düşman gibi
su...
