Bir bilgenin ağzından damlayan gerçekler,
Sonsuzluğun duvarlarında seğirterek,
Boşluğu doldurdu,
Sonra Şofarın derinden çığlığı: “Gel ve gör”
Çığlık, suyun ve toprağın kalbinden yükseliyordu,
Kardeşler...
Her yaratılan O’nu izliyordu. Teker teker, sonsuz akış yerini buluyor, birbirlerine karışanlar ahenkli bir bütünü oluşturuyordu. Bütünün içinde, eksiksiz...
