Yorgunsan uyuyamazsın çocuk. Yorgunsan üzülemezsin. Yorgunsan ağlayamazsın her sabah. Yorgunsan özleyemezsin çocuk. Yorgunsan yorgunsundur. Yorgunsan yalnızsındır. Ve yorgunsan sevemezsin çocuk. Bir daha asla sevemezsin.
Yorgunsan çok içmişsindir. Yorgunsan çok sevişmişsindir. Yorgunsan bir o kadar daha sevmişsindir. Yorgunsan hatalısındır çocuk. Yorgunsan kaçaksındır. Yorgunsan yağmurlar bile yüz çevirir sana. Yorgunsan ıslanamazsın öyle özgürce. Yorgunsan üşürsün çocuk. Yorgunsan çok üşümüşsündür. Yorgunsan ağlamışsındır. Yorgunsan eğer gitmişsindir. Yorgunsan yalnızsındır çocuk. Yorgunsan bir zenci kadını andırır sana bira şişesi. Yorgunsan Kadıköy’ün bomboş sokaklarında tek başına içersin.
Yorgunsan çok uzaklara sürersin motorunu çocuk. Yorgunsan gidersin.
Eğer yorgunsan bir adımın var sona çocuk.
O adımı atma çocuk.
Hakan Badik
