sorular sezgilerini yakıyorsa aşka sarıl
ruhunun en güzel yerinden akan buzullardan iç
kendin ol
çok yorgunsun biliyorum
yüzyılların vahşeti omuzlarında
kadim savaşların kanıyla sulandı iç organların
şimdi ise hürsün
zeus’un fahişesi
gri bulutlar yükseliyor senin şerefine
her bağ-bozumunda ağıtlar yakılıyor bak
bedelini ödedin ruhunun
nedir isteğin hayat ağacından
yedi kat sema kokunla sarhoşken
arkanı dön mabedin yağlı duvarlarına
kızıl ağaçların yoksul dişisi
görüyor musun tekinsiz patikaları
satirlerin koşuştuğu ırmak kenarlarını
çiftçilerin hasadı kalkmadan yürümelisin sonsuzluğun kapılarına
birçoğu seni bekliyor olacak unutma
dindir acını artık
en büyük gerçek sensin
Can Murat Demir
