Beyaz çarşaflar seren ellere kus kinini
Kurtar bizi kötülüğün tanrısından
Koru bizi onun azgın kullarından
Ah yazık
Kan arar gözleri
Endişelidir bekleyişlerde sürüsü
Zaman akar
Çarşafa düşer öfkesi
Ah yazık
Çaresizdir kibirli tanrısı
Azgın...
ölüyü hep dışarıya gömeriz
zira ölüm başkalaşmaktır
başka birine benzemektir
her benzeyen aynı zamanda ölüdür de
bu yüzden benzer ölüler aynı yere gömülür
dışarıya ite kaka
can çekişmektir
toprağın tecrübesiz bağrında
bu...
ölüyü hep dışarıya gömeriz
ölüm dışarıda olmayı özlemektir
başka birine benzemektir
bize benzeyenlerden uzaklaşma fikridir ölüm
her benzeyen aynı zamanda ölüdür
bu yüzden benzer ölüler aynı yere gömülür
dışarıya doğru...
istemezdim uyanmayı dehşet içinde
yatağımda kime kıvrılsam sensizlik
göğsümde beslediğim hayaletler
korkunç bir iple bağlandı kaderime
bir kara veba
bendeki başka bir tür musibet: pişmanlığın tekerrürü
sarıyor sefil yoksunluğumu
içimde patlayan...
esaslı bir mürit gibi dinliyorum ruhunun ince nağmelerini
söyle bana hangi nota sefil bedenlerimizi
daha iyi izah eder ki
boşuna değil kifayetsiz ve mesnetsiz düşüşlerim
görüyorum korkunç bir bahis...
