gözler çaresiz açıldı, kimisine aydınlık kimisine karanlık.
yine de adı yüzyıllardır uyanıştı…
söz söylemek içindi tutulan nefesler, haykırışlara yetmedi!
gün aydınlığında da, karanlığında da bir garip buğu...
Karanlık benim için geliyor. Her acımın içine, saflığıma ve içgüdülerime sızıyor. Kanatlarına alıp benliğimi uçuruyor. O kadar içten ki, sanki benim için yaratılmış... Sanki...
