tanımadığım sokaklar şahittir geceleri taşıdığım anlara konuşmak için geç kalınmış sözler yerlerinde değil ilk defa uykuya anlatılan masallar akılda kaldıkça uzar olmuş korkular kahramanları kadarmış aslında gülüşlerinde yer buldukça çocukların gezindiğim sokaklardan sıyrılıp...

haneler yalnız, sessiz unutulmuş. haneler, adı bilinen sokaklarda yok olmuş. suçluyu bulmak suç sayılırken doğrularınca acılar doğurmuş yılların, yolların sancağı gönül kapılarında anlamsız kalmış. aşlar pişerken aşkın açlığında lokma lokma doyan beden bir anda...