Avlanmak için geceyi bekleyen canlılar gibi, duygularda yalnızca sahibine av gözüyle yaklaşır
Gecenin umulmaz anlarında…
Hiç hatırında olmayan ve yokluğuna inandığın...
Meğer garip bir yıldız hayatmış varlığın,
Yokluğunu anlatmakta neymiş, varlığınla bu kadar sensizken?!
Hiç akla gelmeyecek kelimeler,
Olmayan harflerin kuramadığı cümleler
Söylesene şimdi...
akşamım, sabahım
günüm, günlerim var.
ve “O”
acıkan, doyan
ama acısı duyulan anlarım var.
ve “O”
yollarım, yolcularım
hallerinden memnun cam kenarındakiler,
arta kalan camda gördüklerim var.
ve...
tanımadığım sokaklar şahittir
geceleri taşıdığım anlara
konuşmak için geç kalınmış
sözler yerlerinde değil ilk defa
uykuya anlatılan masallar
akılda kaldıkça uzar olmuş
korkular
kahramanları kadarmış aslında
gülüşlerinde...