Dur dedi sinirli köpek,
Geçemezsin!
Sen belki başı boşsun,
Belki de diğer köpekler gibi gevşek..
Her yol yürünebilir,
Her yeri görebilirsin,
Ama giremezsin!
Durman gereken yer, görmen gereken yerlerden
Daha önemlidir.
Bastığın toprak
Bazen sert, bazen yumuşaktır ama
Bazen ıslatır,
Kimi zaman ise yakabilir..
******
Sisin beyaza bürüdüğü deniz
Sana git saklambaç oyna dedi
Ta ki bulunana dek.
Karşı kıyılarda hayal edebildiklerini gördükçe
Küçük kayıklardaki bekçilerin
Titrek elleri, sakilik mısralarında
Masanın üstünde neyin olmasını
Masanın altındakinin ise nasıl durmasını anlattı.
Ben serzenişte bulunmam,
Sen benim kabanımda savaşı,
Kulübemde gizli hazinelerimi görebilirsin.
Ama öpmen gereken eli ben sana gösteririm.
Çünkü sen dilsiz olmuşsun oğul!
Gevezelik yapmazsın.
Bir selamı bile çok görürsün yaşam dolu canlara,
Serzenişlerin Arş-ı Ala’ da hüküm sürerken
Yalnızlığınla dokunursun insanlara.
Anladık düşüncelisin,
Gördük sevgi nedir bilirsin,
Kimi zaman cesaretini,
Kimi zaman işe kalemini konuşturursun.
Ama unutma!
Sandalını, tekneni, kayığını..
Dalma alemlerden alemlere,
Döndüğünde bir rüzgardır alabora yapar
Hangi kıyıya bağlı olduğunu hatırlasan da
Teknen gömülüverir sulara.
*******
Göçebelik hayatın mahşeridir oğul!
Sen her şeyi tek başına yapmaya ant içmişsin..
İnsan hiç tek başına küçük düşer mi?
Küçük düş ki
İnsanlar olsun çevrende.
Yaşanmışlıklarının üstünde martılar,
Gelen anıları arayan keskin burunlu dostların,
Karnını doyuran dişlerin olsun.
Bir küçük viranedir bu dünya
Kafana tacını, altına tahtını düşünürken
Dostla içilen şarabın hatırını
Boşa geçirdiğin aklının virane meyhanelerini
Aratma insanlarına!
K. Jerzy
