Kaotik cümlelerime gölge düşmeye başladı. Beslendiğim ışığın üzerimde bıraktığı gölgenin eseri bu. Var olmanın dansını sadece gözler izleyebiliyorken, beni sadece gölgem koklayabiliyor....
Sadelik biraz anlamsız değil mi? Korkunun var oluş çabası sanki. Hak edilmemiş bir hediye sakin insan için. Nereye kadar yalnızlar galaksisinden uzaklaşabilirsiniz...
O gelince şimşek çakar gül yüzüne
Yağmur çiselemeye başlar mısralarıma.
O gelince,
Beni ne kadar çok tanıdığını
Öyle bir hissettirir ki
Sır gibi kendimden bile sakladığım alınganlıklarım
Utanırlar.
O...