“Ölüm başlangıçtır” sözünü hatırlatan bir paradigmayı ele almak, modern felsefede ölüm kavramının yalnızca son değil, aynı zamanda bir başlangıç olarak değerlendirilmesini gerektirmektedir. Ölüm, insanın varoluşuna karşıt değil, aksine onun dönüştürücü bir öğesi olarak okunmalıdır. Zamanın güçlerinden bağımsız olarak kaleme alınan bu metin, azınlığın, kötülüğün ve kutsal birliğin adına bir vicdan çağrısı olarak nitelendirilmektedir.
Ölüm ve Mitik Tasavvur
Kişisel deneyim ve sezgilerle örülen Kisaroyim, ölümün ritüelize edilmesi ve sıradanlığın ötesinde bir bilinç inşası olarak tanımlanmaktadır. Burada “bakire kanıyla beslenen varlık” metaforu, varoluşsal bir yeniden doğuş ve değerlerin yeniden yazılması sürecini temsil etmektedir. Bu çerçevede ölüm, sadece biyolojik bir son değil, aynı zamanda insanlığın ritüel ve mitik boyutta kendini tanıma ve yeniden şekillendirme aracıdır.
Kisaroyim: Vicdanın ve Kaosun Ülkesi
Kisaroyim, bütün gereksiz korkuların yok edildiği ve yeni bir vicdanın kurulduğu metafizik bir mekân olarak tasvir edilmektedir. Burada ölüm, saf ve tertemiz bir başlangıcın simgesi hâline gelmekte; bireysel ve kolektif ruhların birliğini mümkün kılmaktadır. Kaos ve düzen arasındaki bu denge, Tanrıça ve kadim inançların sembolik çerçevesinde açıklanmaktadır.
Bu bağlamda Kisaroyim, sadece metafizik bir alan değil, aynı zamanda felsefi bir deneyimdir; bireyin kendi varoluşsal sorumluluğunu ve özgürlüğünü keşfetmesi için bir çağrıdır.
Ölüm, Karanlık ve Felsefi Sözcülük
Metin, insanlığın ölüm ritüeli ile bireysel bilincin dönüşümünü birleştirmekte; sıradanlık ve sanal gerçekliklerin “mezar kazıcısı” olarak ölüm ve karanlığı konumlandırmaktadır. Bu felsefi yaklaşım, değerlerin yok edilişini ve yeniden yaratılmasını müjdelemekte; bireyin içsel güç ve sezgilerle yeniden doğuşunu vurgulamaktadır.
Kisaroyim’in sembolizmi, yalnızca mistik bir kurguyu değil, aynı zamanda nihilist ve dönüşümcü felsefi perspektifleri de yansıtmaktadır. Burada ölüm, yok oluş değil; varoluşun yeniden inşası, bilinç ve vicdanın tazelenmesidir.
Sonuç: Felsefi Dönüşüm ve Kisaroyim
Kisaroyim, kaosun ve ölümün bir metaforik çocuğu olarak, bireyi ve toplumu dönüştüren bir felsefi alan olarak okunmalıdır. Buradaki temel hedef, bireyin ölüm ve karanlık aracılığıyla kendi özüne dönmesini sağlamak ve kadim değerler ile modern bilinç arasında köprü kurmaktır. Ölüm, düşman değil; felsefi bir rehberdir. Kaosun, vicdanın ve ritüelin bu birleşimi, modern bireyin kendini ve değerlerini yeniden keşfetmesine olanak tanımaktadır.
Kardeşim ThoTh Maledictum’un aziz varlığına…
Can Murat Demir
Ether varlığımızın önemini kaybettik biz, biz sürüklenen gerçekci ruhumuzla insanları korkutur olduk. Biz sonu olandan sonsuzluğu yarattık Değerli Kardeşim Demir Can. Varolan Azizlik varsa oda ruhumuzun gerçekler dolu sürüklenişinin anımızı yaşatmasının azizliğidir kardeşim.
biz.. Varolmaya calişanlarin inadina ölümlerin içinde hiçliğe karışanlarız… Iyi ki varsın kardeşim..