Z. A. : Ani kararlar veriyor musun hiç? İniş-çıkışların oluyor mu? Oluyordur mutlaka, buna dayanarak da beni anlayabileceğini düşünüyorum. Garip olan patolojik olması. İşte bu da yetersiz hayal gücüm için ödediğim bir bedel. Bir daha yansıtmamaya dikkat edeceğim.
C. M. D. : Dengesizliği severim, eğer dengesiz bir ruhum olmasaydı yaratamazdım, konu “git-gel” ler olunca heyecanlandım bir an! iniş çıkışların olmadığı bir hayata inanmam, bana yansıtıp yansıtmaman önemli değil, ancak unutma senin iniş-çıkışlarına karşılık verirsem ya da benim dengesizliğim tutarsa, bu kez iletişim kuramayız. Seni anlamamı bekliyorsun ancak seni anlamıyorum Zişan, anlama olayı her şeyi sonlandırır ve belirsizlik gibi bir nimetten yoksundur, bu yüzden düzelterek şunu söylüyorum: “sana inanıyorum” umarım anlatabilmişimdir.
Z. A. : Anlatabildin. Elimden geleni yapacağım.
C. M. D. : Merhaba; umarım iyisindir, ne zamandır senden haber alamıyorum, nedir son durumun, yalnızlığa boğulmuş gibisin, paylaşımlarını takip ediyorum, ayrıca son gönderdiğin metin üzerinde oynama yapacağını ve döneceğini söylemiştin, araya sınavlar falan girdi… Sürekli dalgalanan bir ruhun olduğunu seziyorum! Yaratma gayretinin ne durumda olduğunu öğrenmek istiyorum.
Z. A. : Kendime olan güvenimi kaybettim.
C. M. D. : Bu çok saçma bir söylem, kendine olan güven güç duygusuyla ilintilidir. Küçük bir operasyonla seni geri getirebilirim, nedir konu? “Ruhun Rehabilitesi” şart biliyorsun…
Z. A. : Yarın konuşalım bunları, çıkmam lazım.
C. M. D. : Peki.
Z. A. : Aslında konuşulacak bir şey değil bu, sadece bu aralar her şey biraz karanlık. Günaydın.
C. M. D. : Peki öyle olsun, karanlık iyidir bunu dert etme!
…
26 Aralık 2012
