akşamım, sabahım
günüm, günlerim var.
ve “O”
acıkan, doyan
ama acısı duyulan anlarım var.
ve “O”
yollarım, yolcularım
hallerinden memnun cam kenarındakiler,
arta kalan camda gördüklerim var.
ve “O”
uzak, yakın mesafelerim
sessiz, sedasız sohbetlerim var.
ve “O”
ışığım, ışıklarım
bir gölge misali karanlığım var.
ve “O”
izsiz, isimsiz
meçhulden belirsiz patikalarım var.
ve “O”
tadım, tuzum
aşımda katıksız lokmalarım var.
ve “O”
dünüm, bugünüm
çocukluğumu büyüten yaşlarım var.
ve “O”
hissedişlerim, inancım
anlattıkça büyüyen topraklarım var.
ve “O”
“var”lığım dediğim yoklukta
“O” var diye;
netleşen hiçliğim var…
Serdar Bayraktar
