Biçem Özüme baktığımda: sonuçta "deneme" olarak ortaya çıkan yazı, nice yazısız önceler ardından, dilim ile kendime özgü bir­liktelikte gerçekleşen uzun ya da kısa bir yapıttır. Bu "kendine özgü" dediğime gelince: deneme biçemi diye niteleyebileceğim şeydir bu. Var mı yok mu, - varsa nasıl bir biçemim var, peki? Bu...

Yaşadığımız dönem gereği modernite kaçınılmaz bir son. Gün geçtikçe sözümona modern bir hal almaya başlıyor insanlık. Modernite insanı sarıp sarmalayan büyük bir çarka ev sahipliği yapar. Çarkın kurmuş olduğu sistemin içinde zaman diye bahsedilen kavram, sistem içinde ortak bir paydada yer almaya zorlandığı için kaçıp kovalamaya çalıştığımız...

BEN Kendi’mi özlediğim anlarda gölgem olduğumu biliyorum. Kendimi özlemek değil, kendimi tüketmektir ruhumun istemi. Ben ruhumu yaşayarak ölüyorum her gün biraz daha ve bundan haz alıyorum, bazen yalnızlık kahkahalarımda boğulacak gibi de olsam. Deforme olmuş bir kadın bedenini yansıtan gölgemin karanlığında Kendi’mi duyumsayınca parıldayan bir yıldız olup göğe karışıyorum. Yeryüzü ile gökyüzü...

Deneyime dayalı görgül düşünen ve yaşayan insan istemese de faydacı davranmak zorundadır. Bir deneyim nesnesini tüketip diğerine geçerken geride bıraktığı nesneyi değersizleştirmek zorundadır. Ancak böylece yeni nesneye, onu da bitirmek üzere yoğunlaşabilir. Görgül düşünenin bu tavrı insan ilişkilerinde ilginç şekiller alacaktır. Bir insanla ilişkisi faydacı duygusunu artık...

Yaşama Felsefesi, somut soyut tüm boyutlarıyla insan ya­şamının içine dağ yarıklarından iner gibi inmektir. İnsan yaşar. Bitkiler, hayvanlarsa yalnızca canlıdır. İnsan niçin, neye göre, nasıl yaşadığını araştıran bir var­lıktır. Bir bakıma herkes yaşama-filozofudur. Her insan­ yaşaması ayık uyur, bilinçli bilinçsiz. iyi kötü - yaşama so­rularına, hiç olmazsa bir bölümüyle, insanın...

O gelince şimşek çakar gül yüzüne Yağmur çiselemeye başlar mısralarıma. O gelince, Beni ne kadar çok tanıdığını Öyle bir hissettirir ki Sır gibi kendimden bile sakladığım alınganlıklarım Utanırlar. O gelince, Güzel bir havadisle heyecandan Mahallede bağırıp koşan çocuk gibi, Rüzgarı arkasına almış, Al yıldızlı bayrak gibi, Dalgalanır ruhum. O gelince, hep o gelince! Adını unutursun ya Yeni tanıştığın ama yıllardır tanıyormuşçasına Sevdiğin arkadaşının, Cümlelerin akıp...

Neden Yazıyorum? Otururken, yürürken, uyurken kimi açıktan açığa kimi belli belirsiz bir etkenlik, bir devinme, bir eylem: yazı, yazı. .. Hep yazıyorum, yazmaktayım - yazmak çalışmak, çalışmak yazmak. Çalış, çalış! Başka n'olabilir ki, şimdi de yazıyorum: bu kez kendi yazarlığım gündemde; özüme özgü çalışmaya yöne­lik bir çalışma bu. Çok...

...Düşünmenin ne demek olduğunu ancak, bizzat kendimiz düşünürsek anlayabiliriz. Böylesine bir çabanın muvaffa­kıyeti, düşünmeyi öğrenmek için hazır olmamızı gerekti­rir. Ne ki, bu öğrenmeye yanaşmamızla birlikte, henüz düşünmeye muktedir olamadığımızı da itiraf etmiş olu­ruz. Oysa insan, düşünebilen demektir; üstelik buna tam selahiyetli olarak. Zira o, akıllı bir yaratıktır....

...Mnemosyne başlığı altında Hölderlin şöyle diyor: İzahsız bir işaretiz biz... Kimiz biz? Biz, bugünün insanları; kendisi için tari­hin hiçbir zaman ölçümünün tek bir kıstas bile getiremediği uzunlukta süregelmiş ve daha gelecek olan bir gü­nün insanları. Mnemosyne başlıklı aynı ilahide Hölderlin şöyle diyor: "Uzun olan/Zaman" - yani, içinde bizim izahsız...

İngilizceden Çeviren: Hakan Örnek Algının Doğası ve Davranışın Yapısı Merleau-Ponty’nin algının felsefi konumuna olan yaşam boyuncaki ilgisi onun, eleştirel (Kantçı) felsefe tarafından esinlenilen hakim entelektüalist algı açıklamalarına bir alternatif geliştirmek için nöroloji ve deneysel psikolojideki (özellikle Gestalt psikolojisi) son bulguları sentezlemeyi ileri sürdüğü ve onun algının doğasını çalışmaya destek...

Farkında olalım ya da olmayalım insanoğlu bir “amaç veya “amaçlar” uğruna yaşar ve ölür. Yaşam süresince edinilen amaçlar öyle bir etrafımızı sarmıştır ki, “kariyerimde en üst noktaya gelmeliyim” klişesini solar sisteminde güneş olarak düşünürsek biz de -bayatlamış ve içi boşaltılmış- bu amacın etrafında dönen meczup gezegenler misali...

Kulaklarınızı açın ve söze gelin! Gündelik olan bir baş belasıdır: Tuhaf oyalanmaların, uçsuz bucaksız oynaşmaların, can sıkıntılarının, laf-ı güzafların ve ‒sözüm ona içsel altüst oluşların içinde kendisini kaybeden sıradanlığın saldırıları altında can çekişiriz. Gündelik olanın normal bir ürünüdür insan. Kendinden geçişlerimiz dahi meşguliyetin iffetsiz saldırıları altındadır: boş boş...