Göz bebeklerimden kalbime düştün. Orada kal! Kal ki; oksijenim ol. Kal ki; tanrım yapayım seni. Sen kokayım buram buram. En acımasız zamanlarda sana sığınayım. Kırmızı şaraba batırılmış tütün niyetine sarayım yaralarıma.
Kan kırmızı,
Şarap kırmızı,
Aşk kırmızı,
Gel kırmızım ol biraz.
Gel ki; aşkıma meze ol. Sükuneti bulayım ellerinde. Sükunetle vücudumun haritasını çiz sevgilim. Gökyüzünü indireyim yüzüne. Yüzün, gökyüzüm olsun. Güzel dudakların şiirim. Bütün romanları yakayım şiirim için. Kainatı yak şairin için.
Kalk gel, şimdi!
Eksiğimi tamamla. Yaramı kapat. Şiirim ol.
Kalk gel, hemen!
Beklemeye tahammülüm kalmadı.
Kal gel, hazırım!
Kapıyı üzerimize kilitle. Mutluluğu serp üzerimize.
Tanrı çekti ellerini üzerimizden. Biz kendimize Tanrıyız sevgilim. Aşk dolu Tanrıcılık oyunumuza hoşgeldin. Eğer gidersen, üzülürsün. Belki sevmezsin ama sonuna kadar duracaksın. Evet sevgilim, zorundasın! Gidersen kaybedersin.
Ve gidersen;
Bu günahkar şehirde sadece siluetin kalır.
Boşver sevgilim. Gitme. Hep kal bu oyunda.
Çünkü;
Tanrıyı yok sayar bir yazar,
Kendi yaratır Tanrısını.
Ve benim bu oyunda Tanrım sensin.
Mine Saka
