Evrende yok oluşun ardı gelmeseydi, yok olurdu
Nesneleri kuran ana varlığın öğeleri de,
Baştan beri geçen günler, akan süre içinde,
Bir nesne kalmazdı kurmak için yenilerini,
Belli bir sürede aşınır giderdi var olanlar,
Gününden önce yaratmanın, yeniyi düzenlemenin.
Görüyoruz geçen günler dizisinde sonsuz sürenin
Yok edemediğini bugüne değin kurucu öğeleri,
Gelecek çağlar içinde yenilerini kurmada.
Bütün nesnelerin yenilenmesinden anlıyoruz
Kurucu öğelerin yok olmadığını, boyuna.
Yoksa tüm kurucu öğeler azalsaydı gitgide,
Yani bir varlık konmazdı ortaya, oysa çiçek
Gibi açılıyor nesneler, doğuyor özgün, sürelerde.
Lucretius
