Ultimo tango a Parigi Parisli genç bir kadının kendisinden yaşlı bir adamla tanışması ve uçlarda yaşanan romantik ilişkilerini gözler önüne seriyor.
Bu filmle Bernardo Bertolucci harikalar yaratmış.
Karısını kaybetmiş bir adamla, ne istediğini bilmeyen sıra dışı genç bir kadının bir otel odasında neler paylaşabileceğini öğrenmek ister misiniz? Paris’te Son Tango (1972), Birbirini tanımak istemeyen iki aşığın var oluş mücadelesini sırtlayan bir film.
Derin bir iç-çekişe sahip harika bir hikaye. Brando’nun mükemmel oyunculuğuyla Maria Schneider’in güzelliği birleşince ortaya teatral bir malzeme çıkmış. Tek cümleyle Bertolucci gerçekten çok iyi iş çıkarmış. Aşk temasını farklı tarzda vurgulayan yönetmen, sanki aşkın sadece sevişmekten ibaret olduğunu seyirciye dikte ettiriyor.
Paul ve Jeanne sadece bedensel bir takım hazların peşinde olan tuhaf bir çifttir. Gariplerdir çünkü birbirlerini henüz tanımıyorlardır. Ama her gün belirli zamanlarda bir otel odasında buluşur ve sevişirler. Bu birliktelik oldukça hastalıklı ve adeta gizli bir ayin gibidir. Akla hayale gelmeyen şekilde özgürce sevişirler ama aralarında ne bir sadakat ne de bağlılık söz konusu değildir. Bu böyle sürüp gider ta ki sonuna kadar…
Yönetmen finalde erkek ve kadın var oluşuna inceden bir göndermeyle aşk sorgulamasını gözümüze sokmuş. Güçlü bir film ve göz alıcı oyuncularıyla bu gücünü daha da pekiştirmiş. Çok iyi bir ritme sahip, yönetmen romantizmin içini boşaltmaya çalışırken bunun yerine hazzı ön plana çıkarmayı seçmiş….
Can Murat Demir
