Gerçekliğin fena halde alt üst edildiği bir film… Cronenberg klasiği ve bir teknoloji-insan ironisi daha… Sanrılar ve gerçek artık yan yanadır ve birbirinden ayrılamayacak kadar güçlüdürler. Videodrome, sapkınlık ve şiddet unsurlarının insan psikolojisini nasıl etkilediğini (Max Renn üzerinden) anlatıyor.
Kült mertebesine erişen Videodrome aslında içerik ve üslup olarak Cronenberg tekrarı ama bu işi mükemmel yapan da bu zaten. Teknolojiye tapınma, sapkın cinsellik, toplumsal ahlak, tehlikeli içgüdüler ve fantastik bir dünyayı izleyicinin seyrine sunuyor: izlenmesi gereken bir Cronenberg dehası… Erkeksi sanrı ve fantezilerle bezenmiş bir dünyanın kapılarını aralıyor ve sizi canavarlaşan bir teknolojiyle baş başa bırakıyor.
Videodrome (1983, Canada), film endüstrisinin özünde neyle ilgilendiğini gözler önüne seriyor. Video kültürünün bir zamanlar insan hayatını ne kadar etkilediğinin de bir kanıtı sanki. Bu yönüyle yine bir hiciv özelliği barındırıyor. Gerçek cinayetlerin ve şiddetin kol gezdiği bir dünyayı çok iyi tasvir eden Cronenberg, kapitalist dünyanın acımasızlığını ve insanı ne hale getirdiğini de kameraya yansıtmış. Böylece ortaya hissizleşen ve sadece zevkin sularında kaybolmayı yeğleyen bir insan çıkmış. O da bizim film yapımcısı Max Renn’ den başkası değildir.
Max Renn’ in kişisel merakına ve erkeklik içgüdülerine yenik düşmesi filmin ana kaygısıyla çok iyi örtüşüyor. Yanılgılar ve cinsel dürtüler… İşte Max Renn’ in tapındığı şeyler… Film boyunca hayaller ve sanrılar onun can simidi gibi etrafta yüzüyor. Harika efektler ve görkemli bir konu… Ve tabii ki yine Cronenberg farkı…
İyi seyirler…
Yönetmen: David Cronenberg
Senaryo: David Cronenberg
Yapım: 1983 Kanada, ABD Süre: 93 Dakika
Oyuncular: James Woods, Deborah Harry, Sonja Smits, Peter Dvorsky, Leslie Carlson, Jack Creley
Can Murat Demir
 anlatıyor.){kind=link}