Ayışığındaki kan kadar aldatıcı bir rüyaydı. Sadece karanlık değil aynı zamandaacı vericiydi. Adam aynaya baktı ve yansımasına şunu heceledi: Ben sensem hala nasıl hayatta kalabiliyorum? Adam kekelemeye başladı ve aynadaki yansıma haykırdı:
Ben sen değilim! Ben sadece senden kaçanların toplamıyım ve senden daha özgürüm!
Gecenin şapkasını çıkardığı an adam her şeyin farkına vardı ve devam etti:
Tecavüzü seviyorum! Bendeki kini ve nefreti uyandırıyor! Yeniden erkek olmamı, bağırıp çağırmamı sağlıyor…
Kendine geldiğinde sevgilisi çoktan uyumuştu. Eli masanın üstündeki bira şişesine uzandı, büyük bir yudum aldı ve sonra bir tane daha… Gördüğü kabusa küfretti. Şişeyi eline aldı ve odada dolanmaya başladı. Yorgundu… Bitkindi… Bir o kadar da yalnız… Bir yudum daha aldı ve şişeyi bitirdi. Uykuya daldı… Uyandığında asıl kabusun ne olduğunu farketti. Asıl kabus uyanık kalmaktı, asıl kabus ayık kalmaktı.
Can Murat DEMİR