Sürdürülebilir Bir Yaşam Üzerine

Kendimize karşı dürüst olalım: hayatımızda bulundurduğumuz rutin ve alışkanlıklarımızın kaçını sürdürülebilir olarak düşünüyoruz? Eğer kültürel ve toplumsal beklentilerden uzaklaşabiliyor ve bakış açımıza mümkün olduğunca deneyimlerimiz sonucunda elde ettiğimiz yargıları katabiliyorsak, özümüzden gelen yansımalarımız yaşam tarzımıza dönüşür.  Ölçü ve sınırlarına sadık kalan bir insanın toplumsal bir baskı veya dayatma sonucu kolayca değişebilir ruh halinin azımsanacağı yönündeyim. Öte yandan, yakın çevremiz başta olmak üzere katkımızın olmadığı hiçbir yerde bütüncül bakış açısını var edemeyeceğimiz gerçeğini bilerek ilerlemek, insana sürdürülebilir ve farkındalıkla dolu bir yaşam tarzını pekiştirir. Psikanalizin Teslası olarak bilinen Adler’e göre, insanın amaçları belli temel kriterler üzerine kurulur. Bunlar: Güçlü olma, emniyetli olma, aidiyet hissiyatıdır. Aslında günlük hayatta kontrolünü elinde tuttuğumuzu zannettiğimiz bir döngüye sığınıyoruz. Bu döngü kişinin ihtiyacı olduğunu zannettiği hayali bir emniyet ve aidiyet duygularını aşılar. İyi bir kariyer, toplumun ideal olarak düşündüğü partner veya bol kazanç elde edildikten sonra kendi ayaklarımızın üzerinde durduğumuzu zannederiz. Sonrası nedir peki? Kalıplaşmış bir birey özünde böyle bir amaca sahip olmak istiyor mu? Yaşam tarzını sadece dış dünyanın ona getirdiği sınırlar ve seçeneklerle çerçeveledikten sonra bahsettiğimiz bütüncül bakış açısına gerçekten sahip olabilir mi? Hiç düşünmemiş olup zaten bu döngüde var olmuş olmak maalesef bireyin kendi simülatif evreninde belirsizliğe yer vermeden gerçek yaşamın getirdiği kaostan mümkün olduğunca uzak durarak oto pilotta yaşama halinin kendisidir. Günlük yaşantımızda bile yaptığımız en basit eylemlerin kaçını farkındalıkla yapıyoruz ki? Genel olarak toparlarsak insan, kendi yaşam ölçülerini ve sınırlarını oluşturabilmesi ve bütüncül bir bakış açısını sağlayabilmesi için atalardan gelen kültür ve geleneklerinden arınması gereklidir. Kendini yaşama ait hissedebilen insan yaşamın verdiği itkiyle amacına ilerler, sürdürülebilir bir hayatı kendinde mümkün kılar.

Döngülerin kurbanı olmaya gerek duymadan ilerlenmesi gereken bir yaşamın içindeyiz. Rekabetin ve düşmanlığın sonucunda yalnızlığın daha da fazlalaştığı dünyada, kimsenin, memnun olmadığı sürece, kalıplaşmış döngülerde kalması şart değildir. İnsan gördüğü şeyleri anlamlandıramadan yaşayamaz, günümüz modern dünyası ne kadar ilerlemiş olursa olsun anlamaya, oluşturmaya ve en sonunda da duyulan haz ve memnuniyetle daim olmaya her zaman ihtiyacımız vardır.

Selin Yıldız