Ana SayfaOkültizmValentin ve Sınırsızlık Kapıları

Valentin ve Sınırsızlık Kapıları

Boşluğun oluşturduğu boyutlar geçit kapılarını anahtar olarak sunmaktaydı.

Valentin kendi odasında durmadan bu cümleyi düşünüyordu, artık 27 saat olmuştu ki kendi odasını terk etmiyordu. Beynine çivi gibi çakılan aldığı bu iletiydi. Düşünmekle hiçbir anlam yükleyemiyordu cümleye, kitapları kurcalıyor ona ipuçları verebilecek notlar arıyordu.

Kitapları kurcalaması 2 ya da 3 saatini almıştı ama hala sonuca ulaşamamıştı. Çok yorgundu ve dinlendikten sonra yeniden düşünmeyi planlıyordu.

Odasını aydınlatan mumun loş ışığı onu bir an rahatsız etti yatağından kalktı ve mum ışığını söndürdü karanlık odaya hakim oldu. Yatağına doğru yürümek isterken pencereden gelen kırmızı ışık gözlerini kamaştırdı, pencereye doğru yürüdü evin bahçesinde küçük ama çok parlak bir kırmızı ışık vardı. Neredeyse tüm bahçeyi aydınlatıyordu. Evin bahçesine gitmek için merdivenleri hızla inmeye başladı. Acele ettiği için mum almayı unuttu ve merdivenlerden inerken birkaç defa sağa sola çarptı. Bahçeye açılan kapıya doğru yaklaştığında bir an yerinde öylece donarak kaldı, kapılar açıktı ve evin bahçesindeki kırmızı parlak ışık kaybolmuştu.

Hemen bahçeye indi etrafa şaşkın şaşkın parlak gözleriyle bakmaya devam etti. Pencereden bakarken gördüğü kırmızı ışığın olduğu noktaya doğru ilerledi, tam bu noktaya yaklaşırken anlamadığı hisler oluştu, ayaklarının altında kalan toprak oldukça soğuktu ve çimler uzayarak dizlerine kadar yükselmişti. Hala ne olduğunu anlamıyordu, çok soğuktu ve üşüyordu. Neredeyse onu sağar edebilecek bir çığlık duydu ve odasının penceresinde aynı kırmızı noktayı gördü. Yerinden sıçradı ve hemen odasına doğru koşmaya başladı. Odaya girdiğinde kırmızı noktanın parlaklığından ve soğukluğundan kendini kaybederek yere düştü.

Hala kendindeydi ve gözlerini güçlükle açmaya çalıştı, tam üzerinde havada asılı kalan kırmızı ışığın büyüdüğünü gördü ve aniden bu nokta çığlık seslerinin eşliğinde parlaklığını yükseltmeye başladı ve Valentin artık kendinde değildi. Uyandığında karşılaşacağı durumu hiç kimse bilmiyordu…

Ave Ate Maledictum

Editör (CMD)
Editör (CMD)http://www.felsefehayat.net
Yazılarını Mavi Melek Edebiyat Topluluğu, Düşünbil gibi dergilerde yayınlama fırsatı buldu. FOL Kitap öncülüğünde bazı kitapların hazırlanmasında görev aldı. Bu kitaplardan bazıları "Sorunsallıkta Yaşamak", Jan Patočka, Plotinos, "Tanrı, Ruh ve Mit", Henri Bergson. 2009 yılından bu yana felsefehayat.net'in (kurucu) editörlüğünü sürdürmektedir.

2 YORUMLAR

  1. Yorumunuz için teşekkür ederim Sayın Melek Karaseki, devamı sizler için sunulacaktır. Hikayede gerçek yaşananlar paylaşılmıştır ki bu gerçekliği arayan insanların karşısına çıkabilecek olaylardır.

  2. “Boşluğun oluşturduğu boyutlar geçit kapılarını anahtar olarak sunmaktaydı” sonsuzluğa ait yalın bir gerçeklik. Arayan birey için, karmaşıklık ve güçlük oluşturuyor. Valentin için sorgulanan ve idrak edilmesi gereken,uyanmakla ilgili ki, karanlık olaya hakim.. Devamını ben de merak ediyorum ki, aynı sorgulama benim için de geçerli..

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

DİĞER YAZILAR