Hz. Muhammed’in durugörü medyumluğu da çok ileriydi. Hz. Muhammed bulunduğu yerden kilometrelerce uzaklarda olanları görebiliyordu, örneğin, Arabistan’dayken 700 mil ötede ölen Habeş kralını öldüğü anda görmüştü. Sonra yanındakilere dönerek, “Kardeşiniz için dua edin,” demişti. Çünkü bu kralın müslüman mültecilerine çok iyiliği dokunmuştu. Aylarca sonra Arabistan’a gelen Habeşler de Hz. Muhammed’in belirttiği ölüm tarihini doğrulamışlardı.
Keza, askerî bir göreve gönderdiği, ashabından Cafer ve Zaid’in de ölüm haberleri gelmeden öldüklerini söylemişti. Bir defa, Hira Dağı’nda mağarasından çıkarken Cebrail’i görmüştü: “Cebrail’i adam şeklinde gördüm. Tâ ufukta ayakta dikiliyordu” Sonra eve dönünce bunu eşine de anlatmıştır.
Başka bir zaman da İblis’i gören Hz. Muhammed, şöyle demiştir: “Geçen akşam namaz kılarken îblis’i gördüm. Namazımı bozmak istiyordu.” Hz. Muhammed, çeşitli spiritüel plânları da görmüştür:
“Cennet ve cehennem bana gösterildi. Bana şu duvarlardan da yakındılar. Kötü bir insanın nasıl cezalandırıldığını da gördüm.” (Miraç Mucizesi) Bir gün etrafındakilerle birlikte otururken, «Suriye’nin anahtarlarını bana veriyorlar. Allah adına yemin ederim ki, şu anda buradan şehri ve sarayın kapılarını görüyorum,» demişti. Bütün bu gördükleri birkaç yıl sonra gerçekleşti.
Hz. Muhammed aynı zamanda arkasına bakmadan olup bitenleri de görebilmekteydi. Bazen camide namaz kıldırırken arkasında bulunan cemaatin içinde hatalı olanları namazdan sonra ikaz ederdi: “Sizi arkam dönük olduğu halde, karşımdaymışsınız gibi görebiliyorum.”
Haluk Egemen Sarıkaya
Durugörü Zaman Mekân Dışı Ruhsal Gözle Görüm, Önsöz, Bilim Araştırma Merkezi, Ekim 1979
