”Öldürmeyeceksin.” Suretin ilk kelimesidir. Bakış daima farkındalıktır, algıdır. Surette tamamıyla korunmasız, tehdit edici bir şeyler vardır, sanki bizi bir şiddet eylemine davet ediyormuş gibi… Aynı zamanda suret, bizi öldürmekten men eden şeydir. Bir çift göz, bir burun, bir alın ve bir çene gördüğümüzde ve bunları tanımlayabildiğimizde, ötekine onu nesneleştirerek yöneliriz. Ötekine bakmanın en iyi yolu, onun göz rengini fark etmek değildir. İlk bakışta öteki, bana sunulan diğer nesneler içinde çokluktan bir parçadır. Tıpkı bütün dünya gibi, dünyadan bir manzara gibi… Ve sonra bu bütünlükten bir şekilde ayrılıverir, aslında gerçek bir suret oluşuyla, basit plastik bir meta olmayışıyla…işte bu eşsiz durum ötekinin suretine dair etkileşime girmem için bir tür tetikleyici emirdir, istektir.
Ve ben buna suretin tetikleme, komut verme özelliği diyorum yani: “Tanrı’nın surette dışavurumu…”
E. Levinas
Kaynak: https://www.youtube.com/watch?v=wHsl5mmH8Bk
Metin Edit: Can Murat Demir
