Asabı bozuk gecenin içinde,
günü hiç aydınlanmamış bir şair küfürler savuruyor duvarlara
Kağıtları acı içinde, kalemi yorgun.
Şiirler bir şey anlatamayacak kadar sarhoş
Dili şişmiş kelimelerin…
Akşamın hüznüne resmedilmiş yaşlı bir fahişe kahkalar bırakıyordu sokaklara.
Ruju dağılmış, düşleri parlak.
Gökyüzünde birbirine değmeyen bulutların altında,
Unutulmaya yüz tutmuş bir şarapçı şiirler yazıyordu yalnızlıklara
Dişleri çürük, kelimeleri müptela.
Güneşin ulaşmak istemediği sokaklarda,
renklerin tadına varmaya çalışan kör bir adam ağıtlar tutuşturuyordu rögar kapaklarına
Ruhu ölü, kalbi uykusuz.
Ferid Taş
Ferid harikalar yaratmaya devam ediyorsun. Daha estetik ve daha duygusal bir şiirler karşımıza çıktın, yazmaya devam et… Sakın bırakma. Kavramları ve duygusal iklimi çok iyi eritiyorsun mısralarda.
Senin de bir gün bir kitap haberini alırız herhalde.
Yolun açık olsun