Söz: Söyle bana görünen ne?
Nasıl yaşanır?
Göz:
Dinle! Dil ile yaşayamazsın. Kulaklar sağır.
Sözlerin ehemmiyeti yok. Ve eller boş değil.
Elden kan gelir. Bu ölümdür.
Söz:
Düğümü çözülmüş olanlar için
her şeyi görmektir asıl ölmek.
aymazlara dikkat et. Başıboş mutlulukları var.
ağızları açık
gürültülü ve kabalar
Göz:
Yumdum kendimi karanlığa
içimde sorular, anlar ve sözlerim
boşlukta yürüyorlar
Söz:
Büyük saçmalıklardan örülü
bir kafestesin
kafesin içi dar, kuşu yok
sesin içinde ve azalıyor
ritmi, saplanan bir ok
Göz:
Bir fikri, duyguyu ateşlemeli
o dar yerde
ateşin külünde
yenilmeli en azından bir kere
Söz:
Rüzgâr savuruyor külünü
göğün yüzü darmadağın
işte ateşin, fikrin, tutkunun yolculuğu
ve bir aralık lambası açılır gecenin:
‘dolunay’
Göz:
Sözler buluşacak o an
devrik cümleler
devrilmiş aşkları
şiirle kaldıracak
Ufuk Yeşil
