hissiz kimsesiz bir sohbetti
geceler, gündüzlere hasret.
müsveddelerinden uzak özü insandı
yarını düş, dünü kırıntılarıyla…
çocukluk ellerinde kirleri
hasret henüz çok uzakta.
tanışmak için geç kalınmış aynalar
yıllardır göremediğin bakışlarda.
…
bedensiz bir yansımanın
yaşadığı bedenimsin!
…
yolsuz, ıssız bir konaklamaydı
kervanlar, dostlara muhtaç.
öyle çok ağlamaktı ki; dinmedi sızısı.
şimdi tanımadığım bir gün hayalimde
her şeyden biraz önce…
ve anladım ki;
Ahmet Selçuk İLKAN yazdıktan sonra
“bir bilebilsen” i
tükenmiş kelimeler.
sokaklara bırakılmış sayfaları topluyorum,
içli bir kitabın kendisidir belki…
Serdar Bayraktar
