Boşluklar doldu rüyalarıma birer birer kaybettiğim her hayalimden sonra. Beni korkutan boşluklar. Kendimi kaybettiğim labirentler…
Dolandıkça ve koştukça içinde düşüp...
Hoşgeldin asilzadeler keranesine.
İlla öldür çocuksu cesedimi. Ve kralın fahişeleri dans etsin çıplaklığıma. Ama Troubadourlar lirleriyle beraber cenaze marşımı şehir...
Hayallerimiz var bizim… Kâğıttan hayaller… Sürekli buruşturup attığımız...
Var edeceğimize inandığımız ama hiç olmayan hayaller…
Hep bir özlemin, bir bekleyişin unutulmuş...
