Kış Akşamı
Son kelimelerimi bir kış akşamı yazdım
Ben ilk hecelerimi sildim o kış akşamları
Aralıksız sevebilmek
İhsaniyet adında,
Denizi seyrediyorum dalgalarıyla
Bir...
kaba saba bir kasabada
şah damarına rüyaların indiği uykulardan
dört nala bir çığlıkla yetiştim hayata
fiyakalı bir yolun başında ben vardım
babamsa namert bir kalple varamadığım sonunda
çığlık gibi...
fena bir annenin şefkatiyle okşuyor
hatun saçlarımı
boyası akmış saçları
ve iri gözleri
yüzümde dolaşıp duruyor
bir asker kadar azgın
ve şehvetli
ve emin
ikimizde
ceplerimizde kuruş olmamasını
ya da televizyonda
palmiye ağaclarının gölgesi altında
dans...
Kasım 1989 İstanbul
doğumluyum
kaba
alkolik
adamlığı ve
kaliteyi
parasıyla ölçen
bir babanın
ve
çocukları için
her şeyi yapabilecek
fil yürekli
minnoş bir annenin
üç çocuğundan
ikincisiyim
ilk okulumu
hala yaşamakta bulunduğum
bıçkın semt ağbilerinin
ve delikanlılarının
sokak köşelerinde çekirdek
çitleyip kola içtikleri
Bayrampaşa'da
okudum
lise yıllarımı...
